Het was me de slotweek wel in de reguliere fase van de competitie. Eerst was er de strijd op leven en dood voor een plek in de top-zes en de play-offs.
Vorige zondag was Guibertin de eerste ploeg die faalde door voor eigen aanhang twee sets prijs te geven tegen rode lantaarn Gent. Stress, heet zoiets.
Waremme had betere troeven in de hand. Maar dinsdag, bij hun slotwedstrijd in Leuven vergaten ze na een sterke start (12-16 in de eerste set) plots al wat ze ooit geleerd hadden met een volleybal. Stress, heet zoiets.
Dan was Achel aan de beurt. Na hun stuntzege in Aalst hadden ze hun lot in eigen handen, mits winst bij Gent. Maar ook onze Limburgse buren sloeg plots de schrik om het hart. Zonder pardon en met schaamrood op de wangen met 3-0 de boot in. Stress, heet zoiets.
Volley Haasrode Leuven werd zo de enige ploeg die zich in die slotmatch verbeterde. Geen toeval dat net zij, met routiniers als Tuerlinckx en Valkiers, de spanning het best van zich af konden schudden.
Nederlands
