VC GREENYARD Maaseik krijgt stilaan vorm. Bewijs daarvan is de nieuwe verbintenis voor Adam Bartoš. De 31-jarige Tsjech kwam vorig seizoen onze ploeg versterken op voorspraak van coach Fulvio Bertini, die hem ook al een jaar onder zijn hoede had bij het Franse Nantes.
Bartoš toonde zich van meet af aan een betrouwbare schakel in de receptie en hij schroefde na Nieuwjaar ook zijn aanvallend rendement op. Zo werd hij MVP van de Europese thuiswedstrijd tegen zijn landgenoten van České Budějovice en ook in de beide thuiszeges tegen Knack Roeselare in februari en maart speelde hij een beresterke partij.
Ook volgend seizoen mogen we dus rekenen op de ervaring van de 1m96 grote hoekspeler uit Zlin. Hij zet daarmee een traditie voort: Tsjechische spelers blijven meestal langer dan één jaartje. Dat bewezen in het verleden ook al Martin Lébl en Peter Pláteník, elk goed voor twee seizoenen, en vooral Aleš Holubec. Die verliet ons in 2009 na drie jaar in het NOLIKO-shirt. Sedertdien deden we het zonder Tsjechen, al huist in dat land heel wat talent.
Het stof is gaan liggen, de campagne 22-23 zit erop. De hoogste tijd dus om onze spelers voor volgend seizoen te presenteren. Naar jaarlijkse gewoonte verkassen nogal wat van onze toppers naar andere oorden. Tijd dus om weer te bouwen.
Dat doet GREENYARD Maaseik onder meer door een contractverlenging voor Miquel Angel FORNÉS. Na José Luis Moltó en Alejandro Vigil is hij de derde Spaanse middenman die ons wist te overtuigen van zijn kwaliteiten. Niet voor niets finishte hij in de top-3 van de beste blokkeerders van het afgelopen seizoen in de Belgische liga.
Omgekeerd houdt FORNÉS bijkbaar ook van Maaseik, want Miki tekende graag bij voor twee nieuwe seizoenen in onze rode kleuren. En dat is een zeldzaamheid voor de Spaanse international. Sinds hij tien jaar geleden zijn jeugdclub Palencia verliet voor buitenlandse avonturen, wisselde hij elk seizoen van shirt.
Als we de teneur in de pers mogen geloven, zowel kranten als televisie, dan verlengt Knack Roeselare vanavond moeiteloos zijn heerschappij in het Belgische volleyballandschap.
Dan heeft GREENYARD Maaseik alleen nog een laatste strohalm om zich aan vast te grijpen, want Roeselare raast als een orkaan door de play-offs. Maar ooit bestond er een liedje met als tekst “Het Spaanse graan heeft de orkaan doorstaan”. Dus die strohalm staat voorlopig ook nog overeind en onze jongens willen die vanavond ook grijpen.
Roeselare dist inderdaad al een heel seizoen volleybal op van de bovenste plank, waarmee het zelfs in de Italiaanse of Poolse competitie geen mal figuur zou slaan.
In de commentaren rond de play-offs vinden we daarom te weinig terug dat ons GREENYARD heel veel weerstand biedt aan dat topniveau.
In een titelfinale telt in principe elke overwinning. Het systeem van de titelfinales in het volleybal laat gelukkig toe dat je als team al eens een steekje mag laten vallen. GREENYARD Maaseik heeft de boot dus zeker nog niet gemist.
Wie de wedstrijd van afgelopen vrijdag tegen Knack Roeselare aanschouwde, kon vaststellen dat Maaseik niet kansloos was. In de eerste set waren we heer en meester in de Tomabelhal.
Als we die vierde set hadden binnengehaald (het verschil was miniem; 26-24). Als we dan die vijfde set konden winnen. Als, als, als….
Wees maar zeker dat Fulvio Bertini zijn team deze week nog harder heeft laten zweten. Extra inzetten op de opslagdruk, want daar vallen punten te rapen. Onze jongens zijn vriendelijke mannen, maar op het veld mag de agressie versterkt worden.
Nederlands
