LOTTO Dôme kolkt als een vulkaan na de dubbele overwinning tegen Asse-Lennik

Afgelopen vrijdagavond liep de LOTTO Dôme, zoals van oudsher, nog eens lekker vol voor een leuke pot volleybal van de bovenste plank. En de partij werd bovendien beloond met een klinkende overwinning van een tegenstander die bij het aanvang van de play-offs nog torenhoog bij de favorieten voor de landstitel werd gerekend. Lindemans Asse-Lennik kon uit de dubbele confrontatie slechts één puntje puren en is na 6 wedstrijden in de play-offs zo goed als uitgeteld voor de finales.

De ontlading aan Maaslandse zijde was groot, zowel bij de spelers en omkadering, als bij de trouwe supporters voor wie alle twijfels omtrent de ploeg die lang, -te lang-, doorheen het seizoen zwalpte, zijn weggenomen. Het gedeukte vertrouwen van weleer is als sneeuw voor de steeds sterk wordende lentezon gesmolten en maakt stilaan plaats voor de wildste dromen. De Pajotten daarentegen leken ontroostbaar na deze wedstrijd van de laatste kans. Zij moesten de kelk met daarin de ‘nijge’ Lambiek van het zuurste soort tot op de bodem ledigen. Nochtans is deze godendrank, de trots van Zennevallei en Pajottenland en de resultante van het werk van hun wilde streekeigen gist, Brettanomyces bruxellensis.

De wedstrijd had dan ook alle ingrediënten van spankracht en spektakel (voor een uitgebreid wedstrijdverslag verwijzen wij u naar hier). In de snuffelfase van elk van de 4 sets leken de Knapkoekers zich te laten ringeloren, door zwaar serveerwerk en snelle aanvallen, vakkundig aangestuurd vanuit de magische vingers van Lennik-icoon Frank Depestele. Maar de roodhemden wisten zich telkens te herpakken en met gedrevenheid, vechtlust en teamspirit de Brabanders terug te drijven. Enkel in set 3 dreigde even het 4^de tiebreakbeest op rij. NOLIKO Maaseik kon 4 matchballen niet verzilveren en moest bij 33-35 nipt e set uit handen geven. Maar in set 4 laaiden de gemoederen flink op, eerst na een tragische blessure voor oranjehemd Robbert Andringa, later moest coach Castellani nog een rood kaart slikken na protest vanaf de zijlijn.

Onze jongens lieten het beste van zichzelf zien en de supporters genoten met volle teugen. “Eén van de beste wedstrijden van de laatste jaren” was het citaat van verademing dat we vaak hoorden na de wedstrijd. Wout Wijsmans etaleerde met autoriteit zijn klasse in de aanval en vanaf de servicelijn (5 aces), Federico ‘Ribeye’ Pereyra haalde zijn Argentijns gesmede vuurhamer nog eens boven. Middenmannen Tim Broshog en Rob ‘zilvervos’ Bontje trokken dakgoten op en wisten de snelle passen van de keurig verdelende setters Juan Finoli en Nuno Pinheiro ‘wijs’elijk te verzilveren. De ‘outside hitters’ Jorna en Staples hielden de receptie staande en Jelte Maan deed daar in de aanval nog enkele scheppen bovenop. En tenslotte, wat gedacht van de sublieme entrée van onze nieuwe libero Danilo ‘Ford’ Cortina? Met een receptierendement van 77 % speelde deze man een dijk, - wat zeggen we -, een vulkaan van een wedstrijd. Komende van aan de voet van de Etna droeg hij ‘met grote onderscheiding’ zijn (lava)steentje bij aan de kolkende sfeer in de LOTTO Dôme.

We zijn nog 4 wedstrijden verwijderd van het einde van de play-offs, met ander woorden nog ver af van het ultieme finaleticket. Maar we hebben met deze dubbele overwinning op de Pajotters wel een gouden zaak gedaan. Bovendien hebben Menen en Antwerpen als een goede gastheer telkens de volle punten gelaten aan de bezoekende gast. Het puntenkloofje bedraagt nu al 5 punten op Menen en 6 op Antwerpen. Knack Roeselare is na 2 gemakkelijke overwinningen tegen de stroppen uit Gent nu al zo goed als zeker van deelname aan de strijd om de landstitel.

Als de play-offstrijd zich op de piste van Roubaix zou afspelen, dan zouden we nu de bel horen voor de laatste ronde ...